De dag waarop Kyano een sterretje werd.

Maandag 29 December 2008

Vandaag een nederlands meisje uit Haarlem leren kennen, Bernice, leek me wel een leuke meid, lekker vlot en spontaan. Ze zat helemaal in zak en as, want het was uitgegaan met haar vriend tijdens het reizen en nu was ze helemaal alleen en ze kon geen werk vinden en Nieuwjaar moest ze alleen vieren. Ik heb haar meteen het nummer van Brad en Karin gegeven, misschien dat ze dan in Griffith kon gaan werken en heb haar gezegd dat ze wel met onze groep mee kon gaan naar White Sensation. Ze was weer helemaal blij en heeft meteen een ticket besteld voor het feest en Brad opgebeld. Misschien kon ie wel wat voor haar regelen. Heb ’s middags nog hostels geregeld voor Jaap, Dirk en Tony, want die waren onderweg naar Melbourne, maar hadden nog niks geboekt. Gelukkig kon ik ze voor 2 nachten in een hostel vlakbij de mijne krijgen en voor de laatste paar dagen bij mij in het hostel. Wat een gedoe zeg, want bijna alles is vol rond het Nieuwjaar natuurlijk, maar ja, het was gelukt. In de middag zijn ze dan aangekomen en het was echt weer fijn om de jongens te zien. Heb ze meteen voorgesteld aan Bernice en we hebben toen voor ’s avonds afgesproken om wat te gaan drinken op het strand. Bernice en ik zijn ’s avonds eerst lekker uit eten gegaan en daar kwamen we toevallig Travis en een vriend van hem tegen, dus hebben we met z’n vieren wat gegeten. Na het eten wat wijn gehaald en om 21:00 afgesproken met de jongens op het strand. Travis en z’n maat gingen ook mee. Hebben echt een leuke avond gehad, Tony had weer de mooiste verhalen en hebben echt gelachen. Travis en Ollie gingen al eerder weg en wij zijn om 23:30 nog naar de bar gegaan. Om 00:00 kreeg ik dan een telefoontje van Melanie dat ik even naar buiten moest lopen. Tsja en toen wist ik het al hè.. Kyano was een uur eerder overleden. Wat een kutnieuws!!!!!!!! Ik kon het niet geloven, barstte in janken uit en gelukkig stond Tony buiten, dus die heb ik bij z’n capuchon gepakt en die heeft me toen vastgepakt en getroost en Jaap en Dirk kwamen er ook meteen aan om me te troosten. Melanie kon het ook niet meer aan, dus die heeft de telefoon aan Ivo gegeven en die heeft me alles rustig verteld, maar ik kon gewoon niet meer stoppen met janken, dat arme drommeltje, zo gevochten tegen alle chemokuren en dan toch…..ik heb er geen woorden voor, alleen tranen. De jongens wilden me toen naar het hostel brengen, maar ik had zoiets van, ja en dan, daar de hele nacht in m’n eentje verder gaan janken. Nee, ik had echt behoeft aan mensen om me heen. We zijn uiteindelijk weer de bar ingegaan en de jongens waren echt heel lief, af en toe even een knuffel of een kus, ja ik was gelukkig in goed gezelschap.

Dinsdag 30 December 2008

Moest om 10:00 opstaan om te verhuizen naar een andere kamer. Daar zat ik met allemaal fransen en twee duitsters op de kamer. Had niet echt zin om te praten, dus heb me alleen even voorgesteld. In de middag wat lunch gehaald met Bernice en toen de hele middag gewacht op de belgen, want die zouden vandaag aankomen in Melbourne. Maar ja, uiteraard kunnen ze niet zonder problemen aankomen, hahahah, dus wat bleek nou, de auto was overhit en ze konden eerst niet meer verder rijden, maar uiteindelijk is alles nog goedgekomen. We hadden met z’n allen, Bernice, Jaap, Dirk, Tony, Chris, Jeroen, Brecht,Corinne, Sien en ik afgesproken bij de Mc Donalds, waar we wat hebben gegeten met z’n allen. Toen ik de belgen omhelsde begon ik natuurlijk meteen te janken en vertelde ze over Kyano, gelukkig kende ze de achtergond al. ’s Avonds zijn we met z’n allen naar het park gegaan

Nou, volgens mij hebben jullie nu wel weer even genoeg te lezen gehad. Ben nu ook klaar met de blog van Jan en mij, dus ga nu alleen verder op deze blog. Volgende week weer nieuwe verhalen.