Afscheid en Hong Kong

Hey allemaal!!!

Nou het avontuur is eindelijk begonnen!!! Vrijdagochtend om, 08.00 opgestaan om nog de laatste dingen in te pakken om vervolgens om 09.45 naar Schiphol te vertrekken. Melanie was nog even langsgekomen om afscheid te nemen. (Heel lief, vooral de tranen :-) ) En ik had me nog zo voorgenomen om niet te huilen, maar ja, als iemand anders begint he. M'n hele familie en Maudy en Shekhinah gingen mee naar Schiphol. Om 11:00 op Schiphol hebben we (m'n reisgenoten en ik) de laatste briefing gehad en toen konden we inchecken. Na het inchecken had je dan nog wat tijd om wat te drinken met je familie en vrienden. Aangezien Jan jarig was hebben we (terwijl hij drinken aan het halen was) onze feestmutsen opgezet en de toeters te voorschijn gehaald en keihard gezongen toen hij eraan kwam. Jan schaamde zich natuurlijk kapot, maar het was wel hartstikke leuk. Toen kwam het afscheid, tranen met tuiten natuurlijk, uiteindelijk heb ik me los weten te wringen van iedereen en ben naar het vliegtuig gegaan. De vlucht was heel relaxed, goed gegeten en een half uur geslapen. Was wel jammer dat onze groep verspreid zat door het vliegtuig. Ik zat naast renee, een jongen van 25 uitNijmegen geloof ik. Eenmaal aangekomen in Hong Kong moesten we de metro nemen om naar de uitgang te komen van het vliegveld, zo groot was het!! Daar zijn we opgehaald door een chinees vrouwtje en naar onze hostel gebracht.Jeetje wat een benauwdheid daar in Hong Kong, nog erger dan in Nederland. 1 stap in de buitenlucht en je was al bezweet en plakkerig en de lucht is ook niet erg schoon daar, frisse lucht kan je hier wel vergeten. Aangezien onze eigenlijke hostel volgeboekt was, werden we in drieen gesplitst en gedumpt in een gebouw wat volgens mij op het punt van instorten stond, wat een armoe, hahahah. Mijn groepje had gelukkig een eigen kamer, maar de andere twee sliepen gewoon bij andere chinezen thuis. Heel apart allemaal. Van mijn groepje ging iedereen slapen, behalve Nicolle (17 jaar) en ik. Wij hebben gauw gedouched (douche hing boven het toilet) en toen zijn we met z'n tweeen door Hong Kong gesjeesd. We hadden namelijk maar tot 18:00 de tijd. Eerst zijn we met de metro naar de Wong Tai Sin tempel gegaan, waar het ontzettend druk was. Al die chinezen staken wierook aan om voor een god te bidden, dus het was erg rokerig daar en brandgevaarlijk voor ons, want die chinezen lopen ook overal en nergens met hun stokjes. Wel heel indrukwekkend allemaal. Daarna wilden we naar Victoria's Peak gaan (Uitkijkpunt over heel Hong Kong), maar wisten niet waar dat was. We hebben het toen gevraagd aan een chinees meisje en die heeft ons geleid met de metro naar de boot. Die chinezen zijn allemaal wel heel erg vriendelijk en behulpzaam hoor, kunnen wij nederlanders nog wat van leren, hahaha.Na de boottrip moesten we een klein groene busje hebben (nr 1 ) die ons naar Victoria's Peak zou moeten brengen. Eindelijk hadden we het busje gevonden en stapten we in, maar in Hong Kong kan je geen tickets kopen in de bus. Je moet gewoon het gepaste geld in een soort van collectebus gooien naast de chauffeur. Wij wisten dat natuurlijk niet, dus we stonden daar een beetje te klooien, totdat al die chinezen riepen, SIT DOWN, SIT DOWN!!! Wij maar gaan zitten dus, voordat die kleine mensjes echt kwaad werden hahaha. We hadden geen gepast geld, dus moesten we wisselen met de chinezen uit de bus, ook heel apart allemaal. Na een helse rit naar de top, kwamen we eindelijk op Victoria's Peak, wat een uitzicht!!!! Ongelooflijk, we hebben er echt van genoten. Daarna weer met de gewone dubbeldekker bus naar beneden gegaan en toen stonden we echt op het punt om in te storten, aangezien we al ruim een dag niet echt hadden geslapen. We hebben weer de boot gepakt en toen lopend onze weg naar de hostel proberen te vinden, wat uiteindelijk gelukt was. Daar nog een half uur geslapen en toen weer op de bus terug naar het vliegveld. Daar nog even met Nicolle wat chinees gegeten en toen naar het vliegtuig om eindelijk na 31 uur te gaan slapen (op die twee half uurtjes na). Voordat we opstegen was ik al bijna half in coma totdat we bijna zouden opstijgen en het vliegtuig opeens keihard in de remmen ging. Hmmm dat voelde niet zo fijn aan, wat zou er aan de hand zijn, waarom stijgen we niet op. Raakte wel een beetje lichtelijk in paniek, helemaal na al die vliegtuigongelukken de laatste tijd. Gelukkig was het alleen een lichtje wat brandde dat de deur open stond, terwijl die niet open stond, maar ja, we moesten het wel even laten fixen. Oftewel, twee uur vertraging. Ach ja, kon ik alleen maar meer slapen toch. De vlucht was wel goed, niet echt lekker geslapen, voedsel was slecht, maar wel Friends kunnen kijken dus dat maakt alles weer goed, hahahah. Nou dit was m'n eerste dag van m'n reis naar Down Under. De foto's komen nog en m'n eerste dag in Sydney vertel ik ook nog wel, maar ga nu even lekker australisch ontbijten en dan genieten van het leven hihihihi. Wordt vandaag 30 graden!!!!!!