Blue Lagoon, en met haaien gezwommen

Heb afgelopen maandag het verschrikkelijke nieuws gehoord dat onze kleine Kyano is overleden. Op dit moment voel ik me ontzettend klote,maar probeer m'n verhalen toch op te schrijven, hoop met hetzelfde enthousiasme als anders. Kyano, rust zacht klein mannetje.....

Maandag 08 Dec. Vandaag pancakes gehad voor het ontbijt en daarna met de boot naar the Blue Lagoon. Daar is ook de gelijknamige film opgenomen en inderdaad het was weer ontzettend mooi om te zien. We hebben daar wat gesnorkeld en had gelukkig dit keer m'n beademing onder controle. Heb Nemo en z'n hele familie gezien, blauwe zeesterren, ontzettende mooie koralen en nog heel veel mooie vissen, was zeker de moeite waard. Met lunch waren we weer terug en heb 's middags nog wat gezwommen en de village trip gedaan. We zijn naar het dorp gelopen en konden zien hoe de eilandbewoners leven, ontzettende armoede. Maar dat is eigenlijk heel Fiji wel. We hebben kennisgemaakt met het hoofd van het dorp en daarna konden we souvenirs kopen van de vrouwen. Na de trip zijn we weer met z'n allen gaan volleyballen wat weer gezellig was.Daarna de zonsondergang bekeken vanaf de heuvel en na het eten zijn we natuurlijk weer bier gaan drinken. Was wel heel gezellig met de canadezen. We zijn weer gaan nachtzwemmen met een grote groep en om 00:00 naar bed gegaan. Dinsdag 09 Dec. Om 8:00 donuts voor ontbijt gehad en daarna een trip naar de Caves gedaan waar we zouden gaan snorkelen. De boottocht zelf was al heel wild, dus een avontuur op zichzelf, hahah. Bij de grotten aangekomen, deed iedereen z'n snorkelspullen aan en doken het water in in de grotten. De eerste grot was the pregnant grot. We moesten eerst onder water onder een stuk grot door en de gids hielp ons weer veilig boven te komen, zodat we niet met onze hoofden tegen de rotsen zouden aankomen. Was best wel donker en spooky daar, Brecht durfde helaas niet mee te gaan en is in de hoofdgrot gebleven. In de pregnant grot, moesten we naar boven klimmen, met de snorkelspullen in de hand en daar was een hele hele nauwe doorgang, ik kwam er zelfs amper tussen. Blijkt dat als je er niet langs kan als vrouw, dat dat het bewijs is dat je zwanger bent, ook al heb je nog geen buik. De vrouw heeft dan geen kans om de grot uit te komen en moest daar blijven tot de bevalling. Gelukkig kwam ik eruit, hahahah. Aan het einde van de nauwe doorgang was er alleen een diepe afgrond naar beneden, het water in. Moesten we van de rots afspringen, maar wel ver af zetten, want anders kwam je op de onderwater rotsen terecht. Gelukkig stond Jeroen al beneden om te vertellen dat ik over zijn arm moest springen. Ja, lekker makkelijk gezegd, aangezien de rots waar ik op stond glibberig en niet recht was natuurlijk. Uiteindelijk toch maar gesprongen, had nl geen keus. Later hoorde ik dat er een paar weken geleden een vrouw is uitgegleden bij die rots en is overleden. Nou, maar goed dat ik dat pas achteraf hoorde, anders was ik echt niet gegaan. Daarna nog naar een andere grot gezwommen en toen naar de zee gegaan om weer te snorkelen. Het blijft toch mooi hoor dat snorkelen, al die verschillende soorten kleuren vissen, ja prachtig. Luch weer op Safe landing gehad en daarna zijn we naar de grote boot gebracht om naar een ander eiland te gaan voor 3 nachten, Sunset Waya resort op Waya island. Ze hebben nog een goodbye song voor ons gezongen en dat was het einde van ons avontuur op het eerste eiland. Het duurde 2 1/2 uur voor we bij het eiland aankwamen en daar werden we ook verwelkomd met een liedje. Op dit eiland waren ook de duitsers Johnny en Christian die we op Safe landing hadden ontmoet. Ontzettende leuke jongens. We zijn meteen gaan volleyballen, wat ik waarschijnlijk niet had moeten doen, want de bal kwam verkeerd op m'n duimen terecht wat een helse pijn gaf. Eerst dacht ik dat het gewoon de eerste pijnen waren en dat het wel over zou gaan. Nou, ik kan je vertellen, ik heb 1 a 2 dagen m'n duimen niet kunnen gebruiken. Ja, dan merk je pas echt hoe vaak je ze gebruikt. Drinken gaat wat lastiger, eten ook, sigaret aansteken moesten anderen doen en het is zelfs zo erg geweest dat Johnny m'n broek dicht moest doen nadat ik naar het toilet was geweest. Nou dan schaam je je wel hoor, hahahaha. Heb er op dit moment (02 Januari) nog af en toe last van, vooral als ik er kracht mee moet zetten. Denk toch wel dat ze lichtgekneusd zijn. Gaat vanzelf wel weer over denk ik. Heb trouwens die dag ook Sanne uit Haarlem leren kennen, ontzettend spontaan meisje. Zij heeft me nog wat zalf gegeven, waardoor het wat minder pijn zou doen. 's Avonds na het eten hebben de locals een vuurdans en de coconutsdans voor ons gedaan, was wel lachen. Na de dansen, moesten wij ook gaan dansen op de Vengaboys, we like to party, in die drie dagen hebben we dat liedje wel 300x gehoord. Die lui hebben maar 1 cd ofzo hahahaha. Later op de avond voelde ik me niet zo fijn, verdrietig en ben op tijd naar bed gegaan. Woensdag 10 Dec. Na het ontbijt op de boot gegaan om met rifhaaien te gaan zwemmen. De boottocht was een helse trip. De zee was heel wild en de golven hoog, Brecht en ik zijn nog nooit zo bang geweest, jeetje he. Jeroen vond het gelukkig nog wel kicken, hahah die is ook nergens bang voor. Uiteindelijk waren we al kletsnat voordat we het water waren ingegaan. Aangekomen op de plek van de haaien hebben we ons snorkelspullen weer aangedaan en het water ingedoken. Helaas durfde Brecht weer niet mee te gaan. Na een tijdje in het water zag ik de eerste haai en vond het toch best wel eng hoor, ook al wist ik dat die niks zou doen. Na een paar haaien wen je er dan wel weer aan en weet je toen wie ik zag....Brecht...hij was toch wel het water ingekomen om de haaien te zien, knap hoor. Echter na 10 minuten was ie er alweer uit, vond het toch wel eng die beesten, hahahahaha, ach hij heeft ze tenminste gezien. Met lunch waren we weer terug op het eiland en daarna ben ik met Jeroen, Chris en een local gaan linefishen. Een lijntje met een haakje in de zee gooien en hopen dat er een vis hapt. Als je het lijntje voelt trekken, moet je als een gek de lijn binnen halen, anders ben je hem kwijt. Ja en ik had het geluk dat m'n duimen goed werkten, not. Uiteindelijk heeft Chris de eerste vis gevangen, ik de tweede en op het nippertje Jeroen ook nog eentje. Dus we kwamen allemaal met een voldaan gevoel terug op het eiland. Later in de middag was er weer volleybal, maar dit keer was ik de scheidsrechter met een biertje in de hand. Na 2 biertjes was ik al teut, dus ben toen maar even gestopt met drinken. Na het dineren hebben we een soort van stoelendans gedaan. Iedereen had een partner van het andere geslacht en we moesten twee aan twee achter elkaar lopen in een rondje. Ondertussen ging er een stok van hand tot hand. Als de muziek stopte, moest je de stok niet in de hand hebben, anders lag je eruit. En ja hoor, wie lagen er als eerste uit...Andrew en ik. Na het spel nog wat gedanst, Cava gedronken (local plantendrankje, waar je tong door wordt verdoofd) en op het einde nog gitaar gespeeld en gezongen met z'n allen. Was weer een gezellige avond.