Naar Uluru en Kings Canyon met de Ghan

Woensdag 24 Juni 2009
Vandaag weer op tijd opgestaan om de shuttlebus naar het treinstation te pakken. Onderweg moesten we nog een tijd voor de spoorwegovergang wachten, omdat er een 2km lange trein voorbij kwam en lange treinen gaan niet zo snel. Gelukkig waren we nog ruim op tijd voor de Ghan (naam van de trein die van noord naar zuid Australie rijdt, vernoemd naar de afghanen die geholpen hebben met de spoorweg). Na m’n tas te hebben ingechecked, maar op m’n plaats gaan zitten waar ik nog 23 uur zou gaan zitten, voordat ik in Alice Springs aankom jaja mensen lange treinreis. Gelukkig was het een luxe trein met genoeg beenruimte, dinerroom en een douche. Na een paar uur met de trein, kwamen we aan in Katherine waar we een stop hadden van 4 uur, ja, vind je het gek dat de treinreis dan zo lang duurt. Heb toen met een zwitsers meisje die naast me zat de shuttle naar het dorp genomen en hebben we daar maar wat rondgelopen en foto’s gemaakt van de road trains die constant voorbij kwamen. Wat een monsters zeg,, echt vet om te zien. (Road train zijn vrachtwagens met meer dan 2 trailers erachter.). Om 18:00 vertrokken we dan weer met de trein op weg naar Alice. Heb geprobeerd te slapen, maar het is dan toch niet zo comfortable als ik dacht. Werd constant wakker en het bleek dat ‘s nachts de trein ook nog stopte voor een paar uur, omdat we anders te vroeg in Alice Springs zouden aankomen, hmmm vertrek dan gewoon wat later met die trein??!! Dat is trouwens wel 1 ding wat ik en andere backpackers hebben ondervonden…..Australie is een geweldig land, ontzettende aardige mensen, maar logica kennen ze hier absoluut niet en dat is me echt met meerdere dingen opgevallen. Waarschijnlijk omdat hier alles relaxter gaat, geen haast, dus logica is niet nodig, hahahaha..
Donderdag 25 juni 2009
Om 09:00 kwamen we dan eindelijk aan in Alice Springs, waar een gratis shuttle bus stond te wachten om me naar het hostel te brengen met meerder backpackers. Bleek dat het hostel gewoon om de hoek was, hahahah 5 minuutjes lopen. Ach weet ik dat ook weer voor als ik terug moet. Ben naar Haven backpackers gegaan, spullen neer gezet en na een lekkere douche de stad ingegaan. Tsja, had het me toch anders voorgesteld. Dacht dat Alice Springs echt nog zo’n stoffig dorpje zou zijn, net als Coopers Crossing in the flying doctors., maar nee hoor, gewoon een moderne dorp met McDonalds en alles, hahahaha. Wel ontzettend veel aboriginals, maar dan ook echt die echte, die ontzettend stinken en er onverzorgd uit zien (jeetje wat zijn die mensen lelijk zeg, gewoon een beetje eng). We mochten na 20:00 ook niet alleen over straat lopen, want dat zou te gevaarlijk zijn., mmmm hoe bedoel je scary. Om 14:00 ben ik even een dutje gaan doen tot 16:30, waarna ik ging eten en m’n kleine backpack ging inpakken voor de 3-daagse trip naar Uluru (Aers Rock).
Vrijdag 26 juni 2009
Om 04:45 opgestaan, gedouched, gratis ontbeten en om 06:00 vertrok ik dan met een busje vol japanners, een nederlandse, een braziliaanse fransen, duitsers en engelsen. Eerst hadden we een korte stop bij een camel farm, waar we dan op een kameel konden rijden voor 5 dollar.. Maar ja, had ik vorig jaar al in Marokko gedaan, dus dit keer heb ik het overgeslagen.. Na de camel farm zijn we naar een camp ground vlakbij de Uluru gegaan waar we gelunched hebben. De Uluru hebben we dus al kunnen aanschouwen vanuit de bus en dat is dan toch wel prachtig hoor. Het is maar een rots, maar als je hem voor het eerst in het echt ziet na duizenden foto’s, doet het je toch wel wat.. Na de lunch zijn we naar de Kata Tjuta (Olgas) gegaan, ook een rotsformatie, waar we gehiked hebben. Tijdens het hiken trok ik op met Thanh, een nederlandse meid van Vietnamese afkomst, leuke meid, erg spontaan en gezellig. Op de terugweg kwam de gids ons wel halen, want we moesten opschieten voor de sunset bij de Uluru. Dit is de eerste keer dat ik een australier heb zien stressen. Ik denk dat ie van nederlandse afkomst is :). Paar mooie foto’s gemaakt, maar ja, op een gegeven moment heb je het ook wel gezien hoor, het is en blijft een rots. Na de sunset zijn we terug gegaan naar de camp ground, hebben daar avond gegeten, waaronder kangaroebeef. Heb hem helemaal opgegeten, wat zijn die dingen lekker zeg!!! Vind het ook niet zielig meer, want ze zijn er in overvloed. Na het eten gingen we slapen in onze swags (zie foto). Blijkt dat het hier ‘s nachts toch ijs en ijskoud wordt. Ongeveer 2 graden!. ‘s Nachts een paar keer wakker geworden, omdat ik echt bevroren voeten had. Jaaa, wat ik allemaal niet er niet voor over heb om onder een prachtige sterrenhemel te slapen.:-).
Zaterdag 27 Juni 2009
Om 05:30 opgestaan, douche gepakt, ontbeten, swag opgerold en op naar de sunrise bij de Uluru.. Ook weer prachtig, maar het wordt steeds minder spectaculair, hahaha. Na de rise zijn we naar de Uluru gegaan om de wandeling eromheen te maken of je kon de rots beklimmen. De aboriginals hebben liever niet dat je die rots beklimt, dus uit respect heb ik dat dan ook niet gedaan en met mij meerderen. We hadden 2 uur de tijd om er omheen te lopen, maar dat was veel te kort. We hebben ons echt gehaast om op tijd bij de bus te zijn en we hadden geluk dat het hier winter is, dus maar 25 graden.. Wel zonde hoor, want je kon niet echt de tijd nemen om goeie foto’s te maken. Op sommige plekken mocht je trouwens geen foto’s maken, want die plekken zijn heilig volgens de abo’s. Wel mooi om ook die oeroude rotstekeningen te zien en aan een kant van de Uluru, lijkt de rots op hersenen. Na de wandeling moesten we weer een tijd rijden om naar de volgende camp ground te gaan. Onderweg kwamen we nog wilde kamelen tegen, wel leuk om te zien hoor. Wist helemaal niet dat die hier in het wild leven.. ‘s Avonds spaghetti gegeten rond het kampvuur en daarna met wat mensen in het donker foto’s lopen maken met zaklamp effecten.. Dat is echt ontzettend gaaf. Helaas kon het niet met mijn camera, maar als het goed is, krijg ik de foto’s nog van Thanh en dan zullen jullie wel zien wat ik bedoel. Na de foto’s weer lekker in de Swag onder de sterrenhemel gekropen. Gelukkig nog geen last van wilde dingo’s gehad..
Zondag 28 Juni 2009
Om 05:30 opgestaan, gedouched en toen op weg naar Kings Canyon. We hadden 3 uur de tijd om die te beklimmen en te bewandelen, wat op zich ook weer te kort was om echt te kunnen genieten. Eerste gedeelte van de canon, noemen ze heart attack hill en ik begrijp wel waarom, jeetje dat is me toch wel een klim hoor. Gelukkig waren we best wel snel boven en vanaf daar was het echt prachtig. Ik vind de Kings Canyon indrukwekkender dan de Uluru moet ik eerlijk zeggen. Gelukkig deden we de wandeling in de ochtend da het nog fris was, want op een gegeven moment werd het wel heet daar hoor. Na de wandeling zijn we op een campground gaan lunchen en hebben daar een groepsfoto gemaakt. Ook heb ik een foto met de meisjes uit Japan, die zijn zo ienemienie, echt hilarisch met zo’n reus als ik dan op de foto. Ik tilde de allerkleinste ook nog op, maar dat viel me vies tegen hoor, wat een gewicht, hahahah. Maar voor de foto is het gelukt. Heb op zich ook wel gelachen met die japanners, zijn echt grappige meisjes, vooral als ze lachen, hilarisch. Na de foto’s zijn we op weg gegaan naar Alice Springs wat een aardige lange rit was. Onderweg weer wilde kamelen gezien en we hebben de snake contest gedaan. Dan heb je een snoepje in de vorm van een slang en die leg je op je voorhoofd. Dan moet je dmv alleen gezichtsbewegingen het snoepje in je mond zien te krijgen. Tsja dat is dan niet zo moeilijk, maar als ie dan eenmaal in je mond zit, moet je er nog een knoop in maken, hahahahha. Weer echt lachen hoor, die gezichten van iedereen, geweldig. Het was me bijna gelukt, maar helaas was net iemand wat sneller. Terug in de hostel ben ik gaan douchen en heb meteen m’n tas weer ingepakt, omdat ik morgen weer terug naar Darwin ga. Om 20:00 zijn we dan met de hele Uluru groep naar Annie’s place gegaan en hebben daar voor 5 dollar ( 2,50-3,00 euro)gegeten en het was nog goed ook. Ik had een kipwrap.
Maandag 29 juni 2009
Om 08:40 uitgechecked en ben toen gaan ontbijten. Moest nog de hele dag wachten, want de Ghan vertrok pas om 18:00. Ben met Thanh de stad ingegaan waar we lekker gelunched hebben bij McDonald, mmmm effe lekker ongezond. Weet je waar ik en Thanh trouwens achter zijn gekomen…….We waren rond dezelfde tijd in Nieuw-Zeeland en toen ik in Queenstown aan kwam, is zij met mijn buschauffeur verder meegereden naar Christchirch. Maar wat nog grappiger was, weet niet of jullie nog weten dat in Nelson ze mij vergeten waren op te pikken, maar het bleek dat zij in die bus zat. Dus eigenlijk zou ik haar dan al ontmoet moeten hebben, maar nee hoor, we doen het gewoon in Australie, hahahah. Wat is de wereld toch klein he. Wij vonden het wel lachwekkend eigenlijk. Nou ja, na de lekkere gezonde lunch zijn we naar de Anzac hill gegaan, Vanaf hier kon je dan over Alice Springs kijken en ik zag ook de Ghana an komen rijden. Later in de dag zijn we weer terug naar het hostel gegaan en hebben daar nog wat gekletst vordat ik weer op de trein ging. Vind het wel jammer dat Thanh en ik niet wat langer samen konden reizen, was echt een leuke meid. Om 18:00 dan weer in de trein en zat dit keer naast een oudere Australian. Zat op de achterste rij, dus achter me was een open ruimte, waar ik dan ook gebruik van maakte om te gaan slapen. Tsja, de grond is niet echt comfortable als je geen vet hebt, maar ja, beter iets dan niets. Blijkt dat m’n buurman het ook wel een goed idée vond, dus die is aan de andere kant van het gangpad gaan slapen, hahahaha. Waar ik dan weer van de gelegenheid gebruik maakte om op mijn stoel en zijn stoel te gaan slapen, hahahaha, heb beter geslapen op deze manier, heerlijk.