Hereniging met de belgen Zon. 05 Oktober 2008

Vanmorgen heeft Mac ons na het ontbijt meegenomen naar Griffith om ons een rondleiding te geven, het hostel te vinden en naar de winkel van Dee gaan. Ze heeft een antiek winkel. Uiteraard liet ie ons niet gaan zonder versgeplukte sinaasappelen, 3 kilo. En lekker dat ze zijn, heel zoet en sappig. Eerst zijn we naar het hostel gegaan om te kijken of er nog plek was. Toen we daar aankwamen, was de deur op slot, dus toen maar even gebeld naar het nummer op de deur. Er nam een jongen op en deed meteen de deur open. We konden nog niet inchecken, kon pas tussen 17:00 en 19:00 (rare tijd, maar ja), maar we mochten wel alvast onze spullen op de kamer leggen en we kregen de code van de deur van de ingang. Oke, easy toch. Wij weer bij Mac in de auto en toen even door Griffith heengereden. Hij heeft ons ook meteen de uitzendbureua's laten zien en ons afgeraden om sinaasappelen te gaan plukken, want dat is hard werken voor heeeel weinig geld. Bij de winkel van Dee aangekomen nog even gepraat, de winkel doorgekeken en toen zijn Jeltsje en ik vertrokken, met de belofte dat als we geen werk konden vinden, we zouden gaan oppassen op de kinderen overdags, no problem. We zijn toen naar de show gegaan, dat is een kermis, dierenshow, soundmix show etc. Heel gezellig, maar echt van die Hillbillies wat daar rondliep, niet normaal, wel heel gezellig. Jeltsje is nog door een kerel meegenomen in een kermis attractie. Zaten ze boven in een karretje, vroeg ie: Can I kiss you? hahahha heeft Jeltsje weer hoor. Uiteraard zei ze nee en tsja toen voelde ie zich wel een beetje afgewezen denk ik. Na het ritje zijn we weer een andere kant opgegaan, even het terrein rondgelopen en toen naar het hostel. Jeltsje ging even slapen en ik ben buiten in de tuin gaan zitten lezen. Komt er opeens een jongen aan en vraagt in het engels waar ik vandaan kom. Uit holland, oh dan hebben wij elkaar al eerder ontmoet, hahahahha. Blijkt het Brecht te zijn, een belgische jongen die ook in G'day heeft gezeten in Sydney (hostel), maar toen had ie nog haar, dus ik herkende hem helemaal niet. Even wat gepraat en later kwam zijn reisgenoot Jeroen ook en drie duitsers en een francaise die ook in dat hostel zaten. Australie is toch kleiner dan ik dacht hahahah. Wel gezellig hoor. Blijkt dat zij ook nog geen werk hadden en dat ze aan het lijntje werden gehouden en Vickey nam ook nooit de telefoon op (sinaasappelboer), dus ze verveelde zich ontzettend, omdat het hostel ook niet echt fantastisch is. 's Avonds met Jeltsje nog naar de show geweest, vuurwerk gezien (daar houden ze echt van in Australie) en later nog even gechilled met de anderen in het hostel.